1) امام باقر(ع): خداوند عز و جل دوست دارد کسی را که در میان جمع شوخی کند به شرط آن که ناسزا نگوید.
2) پیامبر اکرم(ص): من شوخی می کنم، اما جز حق نمی گویم.
3) پیامبر اکرم(ص): مومن شوخ و شنگ است و منافق اخمو و عصبانی.
4) امام علی(ع): شوخی زیاد ارج و احترام را می برد و موجب دشمنی می شود.
5) امام علی(ع): هر کس زیاد شوخی کند، نادان شمرده می شود.
منابع
کافی
نهج البلاغه
تحت العقول
غررالحکم