1) شب زنده داری خواب را لذیذ کننده تر است و گرسنگی بر خوبی و پاکیزگی طعام می افزاید، مقصود امام(ع) تحریص بر بیداری شب و روزه داشتن روز است.

2) حکمت در طبع های فاسد تاثیر نمی کند.

3) دنیا بازاری است که عده ای در آن سود برند و عده ای هم زیان نمایند.

4) هر که برای خود شخصیت و ارزشی قائل نشود از گزند او خاطر جمع مباش.

5) همانا ولایت ما اهل بیت برای شیعیان و دوستانمان پناهگاه امنی می باشد که چنانچه در همه امور به آن تمسک جویند، بر تمام مشکلات فایق آیند.

6) خود بینی و غرور انسان را از تحصیل علوم باز می دارد و به سمت حقارت می کشاند.

7) هر کس مطیع و پیرو خدا باشد از قهر و کارشکنی دیگران باکی نخواهد داشت.

8) علم و دانش بهترین یادبود برای انتقال به دیگران است، ادب زیباترین نیکی هاست و فکر و اندیشه آئینه صاف و تزیین کننده اعمال و برنامه ها است.

9) شخص طماع و حریص نسبت به اموال و تجملات دنیا هیچگاه آسایش و استراحت نخواهد یافت.

10) هرکه از خدا پروا نماید از او پروا کنند و هر که از خدا فرمان برد از او فرمان برند و هر که از خالق اطاعت کند از خشم مخلوق ترسی به خود راه ندهد و هرکه آفریدگار را خشمگین سازد پس باید مطمئن باشد که به خشم آفریدگان دچار آید.

منابع

انوارالبهیه

تحت العقول