1) کاهلی و سستی موجب نقص است.
2) سستی و کاهلی خود طبیعت کم عقلان است.
3) آفت کار، تن آسایی است.
4) آفت پیروزی، کسالت و بیحالی است.
5) سستی کردن سبب فوت فرصت ها و کارها گردد.
6) کسی که از تنبلی و سستی پیروی کند حقوق خدا و خلق را ضایع کند.
7) کسی که از سستی و کاهلی پیروی کند پشیمانی او را فرا گیرد.
8) از دست رفتن فرصت ها و کارهای مهم بخاطر تنبلی و سستی است.
9) کسی که کسالت و بیحالیش ادامه پیدا کند، آرزویش به نومیدی گراید.
منبع
غررالحکم و دررالکلم